Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC, IEC, CEI)
De International Electrotechnical Commission (IEC, in het Engels - IEC, in het Frans CEI) is een wereldwijde organisatie, opgericht in 1906, die internationale normen ontwikkelt en publiceert voor elektrotechniek, elektronica, communicatietechnologie en aanverwante gebieden, die de basis vormen van nationale normen . De IEC onderhoudt ook een conformiteitsbeoordelingsschema dat certificeert of een apparaat, systeem of component voldoet aan internationale normen.
De missie van de organisatie is het bevorderen en ondersteunen van internationale samenwerking op het gebied van standaardisatie van elektrotechniek en aanverwante gebieden. De aanwezigheid van internationale normen helpt handelsbelemmeringen te verminderen, wat leidt tot het openen van nieuwe markten en het stimuleren van economische groei. IEC-normen zijn gericht op het bevorderen van veiligheid, gezondheid en milieu.
De eerste bijeenkomst van het International Electrotechnical Congress vond plaats in 1881 tijdens de International Electrotechnical Exhibition in Parijs. Toen werd besloten om een internationaal systeem van elektrische en magnetische meeteenheden te ontwikkelen.
Dit was een zeer belangrijke taak. op dat moment waren er 12 verschillende eenheden van elektromotorische kracht, 10 verschillende eenheden van elektrische stroom en 15 verschillende eenheden van weerstand. Het congres was een beslissende stap in de opbouw van een modern Internationaal Stelsel van Eenheden (SI)aangezien de gebeurtenis ohm, versterkers, hangers en farads identificeert.
Op de conventie werden William Thomson, Lord Kelvin (Groot-Brittannië) en Hermann von Helmholtz (Duitsland) gekozen als externe vice-presidenten. In totaal namen ongeveer 200-250 mensen deel en in 1882 werd een rapport gepubliceerd. Opmerkelijke bijdragers zijn Helmholtz, Clausius, Kirchhoff, Werner Siemens, Ernst Mach, Rayleigh, Lenz en anderen.
Site van de Internationale Elektrische Tentoonstelling van 1881.
De daaropvolgende vergaderingen werden ook bijgewoond door ambtenaren uit verschillende landen, vooraanstaande wetenschappers en ingenieurs. Het hoofddoel was het ontwikkelen van betrouwbare normen voor zowel elektrische samenstellingen als elektrische apparaten.
Afgevaardigden naar het International Electrotechnical Congress van 1904 (St. Louis, VS)
De International Electrotechnical Commission IEC werd opgericht op 26 juni 1906. Deze internationale gemeenschap verenigt alle landen, internationale en nationale normalisatie-organisaties. De eerste president was Heer Kelvin.
Het hoofdkantoor van IEC was oorspronkelijk gevestigd in Londen. In 1948 verhuisde hij naar Genève (Zwitserland), waar hij tot op de dag van vandaag is. IEC heeft regionale centra in Azië (Singapore), Zuid-Amerika (Sao Paulo, Brazilië) en Noord-Amerika (Boston, VS).
In 2006 vierde de IEC haar 100-jarig bestaan als wereldleider in de ontwikkeling van internationale normen voor elektrische, elektronische en aanverwante technologieën.Gedurende deze tijd is IEC een belangrijke schakel geweest tussen het onderzoek en de ontwikkeling van elektrische, elektronische en aanverwante technologieën, de ontwikkeling van internationale normen die de wereldmarkten uitbreiden, en de economische belangen van landen over de hele wereld.
De International Electrotechnical Commission heeft een systeem van maten en gewichten ontwikkeld, op basis waarvan het SI International System of Units is ontstaan.Sinds 1938 onderhoudt het IEC een meertalig woordenboek van elektrische termen met als doel de terminologie op dit gebied te verenigen.
Technisch werk in de IEC wordt uitgevoerd door ongeveer 200 technische commissies en subcommissies en ongeveer 700 werkgroepen. Technische commissies stellen, binnen hun bevoegdheid, technische documenten op met een specifiek werkterrein, die vervolgens ter stemming worden voorgelegd aan de nationale commissies (IEC-leden) om te worden goedgekeurd als internationale normen. In totaal zijn wereldwijd ongeveer 10.000 professionals betrokken bij het technische werk van de IEC.
De leden van IEC National Committees die hun nationale belangen op dit gebied vertegenwoordigen (moeten fabrikanten, distributeurs, consumenten, gebruikers, overheidsinstanties, beroepsorganisaties en nationale normalisatie-instellingen vertegenwoordigen).
IEC-normen zijn genummerd in het bereik 60000-79999. In 1997 werd een aantal oudere IEC-normen hernummerd door toevoeging van 60000, zo heeft de oorspronkelijke IEC 27-norm nu de aanduiding IEC 60027.
De International Electrotechnical Commission werkt nauw samen met de International Organization for Standardization (ISO) en de International Telecommunication Union (ITU).Daarnaast werkt IEC samen met verschillende grote standaardisatieorganisaties, zoals IEEE, waarmee de organisatie in 2002 een samenwerkingsovereenkomst heeft getekend, die in 2008 is gewijzigd om te voorzien in gezamenlijke ontwikkeling.
Momenteel zijn IEC, samen met ISO, de belangrijkste ontwikkelaars van internationale normen. IEC-normen zijn genummerd van 60.000 tot 79.999 en ISO-normen zijn genummerd van 1 tot 59999. Sommige normen zijn gezamenlijk ontwikkeld en aangeduid als ISO/IEC.
Geharmoniseerde normen die zijn ontwikkeld door andere standaardisatieorganisaties zoals BSI (VK), CSA (Canada), UL en ANSI / INCITS (VS), SABS (Zuid-Afrika), SAI (Australië), SPC / GB (China) accepteren ook IEC en DIN (Duitsland) als normen. IEC-normen die door andere normalisatie-organisaties zijn geharmoniseerd, kunnen afwijken van de oorspronkelijke normen.
Handige links over het onderwerp:
Officiële website van IEC
IEC Internationaal Elektrotechnisch Woordenboek